Het perspectief van de derde helft na ons pensioen is drastisch veranderd

In 2022 werd bij haar man de ziekte van Alzheimer vastgesteld. Daarmee veranderde het perspectief richting hun pensioen ingrijpend. “Het perspectief om samen nog een derde helft in te gaan na ons pensioen is drastisch veranderd. Die gaan wij niet meer samen meemaken zoals we dat in ons huwelijk gewend waren. Het tast de relatie en de verbondenheid aan. Misschien is dat wel de meest pijnlijke verandering voor mij. We kijken nu naar wat nog wél mogelijk is.”

De cursus heeft geleid tot andere inzichten in de komende fase van het leven

Het was enerzijds confronterend en anderzijds weer verlichtend. De groep gaf ons inspiratie voor de nabije toekomst.

Met een koffer vol wijsheden en verhalen kwamen we thuis

Ik heb zelf het gevoel dat met deze week ons pensioenleven pas echt is begonnen.

Hoe Lex Hoefnagels van zijn afscheid een onvergetelijke happening maakte

In onze PIZ-cursussen ontmoeten we vaak mensen met een bijzonder verhaal. Verhalen die je bijblijven. Zoals het verhaal van Lex Hoefnagels die geheel in lijn met zijn drijfveren afscheid nam als beleidsmedewerker Ruimtelijke Kwaliteit en ‘bosstrateeg’ bij de Provincie Limburg. We vertellen dit verhaal mede aan de hand van foto’s, want een beeld zegt inderdaad soms meer dan 1000 woorden.

–  tekst Frans Hoeke –

25 jaar werkte Lex voor de meest zuidelijke provincie van ons land. Daarvoor was hij in dienst bij Staatsbosbeheer. Zijn loopbaan startte veertig jaar geleden bij het Ministerie van Landbouw. Wat hij als ‘jong broekie’ toen al wist: voor mij wordt het later als mijn eigen pensioen in zicht komt geen afscheid met een receptie en handjes schudden. Het moet iets heel anders worden: iets spetterends en iets met impact.

Waarvan acte. Zijn afscheid van zijn werk en de overgang naar zijn nieuwe levensfase markeerde Lex door een met behulp van tv-boswachter Arjan Postma georganiseerde masterclass. Daarover later meer.

Gebiedsontwikkeling
Eerst vertelt Lex meer over zichzelf. “Ik heb mijn hele leven gewerkt in de gebiedsontwikkeling.  Mijn liefde voor dit werk ontstond door het jong overlijden van mijn vader die bij de Heidemaatschappij werkte. Er kwamen regelmatig collega’s van ons vader bij ons thuis. Ik laafde me dan aan de verhalen die ze kwamen vertellen over wat mijn vader wel niet had betekent voor het landschap in Limburg.”

Liefde voor het groene vak
Het is dan ook allesbehalve een wonder dat Lex koos voor de wereld van landschap en natuurbeheer. “Ik voelde sterk de drang om ook die kant op te gaan. Tijdens mijn opleiding in dit vak had ik het geluk om enkele charismatische docenten te treffen en daarbij sprong de vonk voor de liefde voor het groene vak op mij over.“

In ons gesprek Lex vertelt dat hij bij wijze van spreken met ‘hink-stap-sprongen’ de provincie Limburg zou kunnen doorkruisen aan de hand van natuur- en bosprojecten waarbij hij betrokken is geweest. Van Noord-Limburg (Mook) tot het uiterste Zuiden zou een kralensnoer geregen kunnen worden van natuurgebiedjes en plekken waar het areaal bos is uitgebreid. Niet alleen meer, maar ook beter bos, vertelt Lex.

Fotoverhaal
Aan de hand van foto’s een inkijkje in wat Lex bewoog om een uitroepteken te zetten achter zijn loopbaan en hoe dit uitpakte.

Lex de boskabouter

Tijdens de Pensioen in Zicht-training bij Stavoor krijgen deelnemers de opdracht om hun passie of inspiratiebronnen te concretiseren. Lex greep deze kans aan om zowel zijn passie voor bossen als zijn idee over de Masterclass uit de doeken te doen. Geruggesteund door de enthousiaste reacties van groepsgenoten en met behulp van de support van zijn partner Toos besloot Lex zijn plan verder uit te gaan werken.

Affiche van het afscheid van partner Toos

Ook partner Toos nam afscheid van haar werk.  Lex leverde een mooie tekstuele bijdrage en genoot van een prachtige afscheidsmiddag.

Samenwerken met tv-boswachter Arjan Postma

Arjan Postma: boswachter, tv-persoonlijkheid én schrijver van natuurboeken. “Met die man wilde ik een Masterclass organiseren over de betekenis van het bos, nu en in de toekomst.” Lex’ droom werd werkelijkheid.

De kernboodschap van de Masterclass

De realisatie van nieuwe bossen is van groot belang en dient 5 doelen: CO2-reductie, recreatie, water, economie en welzijn/stilteplek.

Stijf uitverkocht!

Wat een enorme belangstelling was er voor deze Masterclass. Lex: “Dit zowel vanuit de werkpartners, collega’s, mijn PIZ-groep als vanuit mijn familie. In mijn toespraak heb ik speciaal genoemd mijn oom Dre.  De 95-jarige broer van mijn vader die na afloop vertelde dat hij in mij veel herkende van mijn helaas veel te vroeg gestorven vader.

Het Lex Hoefnagels – bos

Als grote verrassing voor Lex werd door de samenwerkingspartijen een naambord onthuld van een bos dat de naam draagt van Lex Hoefnagels.
Het bos ligt bij Roermond is reeds 15 hectare groot. Er komt een forse uitbreiding met nog eens 15 hectare. Lex stond aan de wieg hiervan. En uiteraard glom Lex van trots.

Zegt en plant het voort!

Met deze prachtige slogan en krachtige aansporing kregen alle bezoekers van de masterclass een boompje mee om thuis te planten: de Ginkgo Biloba, ook wel de overlevingsboom genoemd.

We begonnen op zondagavond met een welkomdiner als twintig individuen en eindigden op vrijdag als één vriendengroep.

Met zicht op de Pyreneeën, weidse valleien en lammergieren die boven je hoofd zweven een droomplek. We begonnen op zondagavond met een welkomstdiner als twintig individuen en eindigden op vrijdag als één vriendengroep.

Ontspanning was ook onderdeel van het programma. Onder leiding van een gids maakten we op maandagmiddag een pittige bergwandeling van zo’n drie uur. Woensdagmorgen bekeken we, met gids, Rennes-le-Chateau, een klein bergdorp met een beroemd kerkje en museum. De lunch en het diner waren feestelijke hoogtepunten en na het avondprogramma met een lekker glas wijn rond de open haard, je bent tenslotte in het wijnland!

Wat was het heerlijk in Les Labadous. Wim en ik kijken er met veel genoegen op terug. Ik heb al een aantal voornemens uitgevoerd en dat blijf ik doen. O.a. het natuurlijk bewegen, dus gewoon lopen naar het dorp op je gemakje en genietend. Niet even snel de fiets pakken, maar rugzakje op en boodschappen doen. Ook heb ik me voorgenomen om een sociaal netwerkje op te gaan zetten in ons dorp een soort burenhulp. En tijdens de geweldige wandelingen in de Pyreneeën na de cursus begon ineens het vele vlees daar erg tegen te staan. Reden om kritischer naar mijn eetpatroon te kijken.

We boften met het weer en de prachtige omgeving.

Tijdens een fikse wandeling door de Schoorlse duinen onder leiding van een deskundige IVN-gids, kwamen we veel te weten over paddenstoelen. We boften met het weer en de prachtige omgeving.

Het afscheid naderde in de laatste middagsessie. We konden terugkijken op datgene wat aan bod was gekomen, en dat was veel en de moeite waard. Tegelijk voelden we ons verwend door het hotel, de comfortabele kamers, het heerlijke eten. Zowel ontbijt, lunch als het diner waren verrukkelijk.

Onder de inspirerende leiding van een fysiotherapeute kregen we een inleiding.. Het thema was ‘smeren en veren’, het smeren van gewrichten door de juiste bewegingen te maken. We zijn er meteen mee aan de slag gegaan We hebben grondig gesmeerd en geveerd en dat voelden we ook na afloop.