Tijdens onze cursus Pensioen in Zicht schenken wij ruime aandacht aan vijf pijlers van de blauwe zones. Toen ik voor de eerste keer kennis maakte met de blauwe zones was het een feest van herkenning. Mijn moeder is namelijk een mooi voorbeeld van iemand die dit allemaal toepast zonder dat ze ooit van de blauwe zones gehoord had. Deze vijf pijlers helpen je om op een mooie manier oud te worden. Het is geen theorie, we voelen ze op een natuurlijke manier aan in ons (onder)bewuste.
Moeder Miesje met achterkleinkind, twee kleindochters en zoon John
Moeder Miesje: Mijn moeder wordt dit jaar 85 jaar en is opgegroeid in een Brabants gezin van 12 kinderen. Het was een armoedige tijd. Vanaf jonge leeftijd was het voor en na schooltijd hard werken op de boerderij. Voor vrije tijd of hobby’s was geen tijd en geld. Wat een enorm verschil is dat met mijn jeugd!
Gezonde voeding: Mijn moeder was vanaf mijn kindertijd al druk bezig met gezond eten. Het was Hollandse pot maar dan wel met veel groenten, weinig aardappelen, weinig zout en suiker. De vette jus van het vlees werd weggegooid. Ook op oudere leeftijd kijkt ze altijd goed naar natuurlijke alternatieven zoals visolie om haar (te) hoge cholesterol te verlagen. Dat lukte! Het doorzettings-vermogen is belangrijk, want het is gemakkelijker om een pilletje van de dokter te krijgen.
Natuurlijk bewegen: Mijn moeder rende altijd naar school en later deed ze veel met de fiets. Stilzitten is nog steeds niets voor haar. Rond haar vijftigste is ze bewust wat meer tijd gaan besteden aan bewegen door te aqua joggen en regelmatig te fietsen met vrienden en kennissen. De laatste jaren wordt het huishoudelijk werk door de thuiszorg gedaan en fietsen durft ze niet meer zo goed. Ze maakt nu elke dag een lange wandeling langs de Maas met motto: kijk niet wat je niet meer kunt, maar wat je nog wel kunt. En het moet je niet te gemakkelijk afgaan!.
Sociaal kapitaal: We zijn een gezin met drie kinderen en mijn moeder is al vele jaren oma van zeven kleinkinderen. Ze heeft met elk kleinkind een band opgebouwd. Met de ene wat sterker dan de ander, maar ze heeft iedereen altijd verwelkomd zonder verwijten of ze nu wel of niet vaak langs kwamen. In maart is al haar tweede achterkleinkind geboren, dus alweer de vierde generatie. Mijn moeder heeft altijd veel vrienden en kennissen gehad, maar haar wereld wordt wel kleiner. Al acht van haar broers en zussen zijn overleden en ook in haar vriendenkring vallen mensen weg. Toch blijft ze open staan voor nieuwe ontmoetingen. Ze heeft tijdens het wandelen langs de Maas een wandelvriend ontmoet en daar kan ze het heel goed mee vinden. Dus door in beweging te blijven ontmoet je weer nieuwe mensen!
Zingeving, een doel hebben: Haar kinderen en kleinkinderen zijn heel belangrijk voor haar. Regelmatig geeft ze aan dat haar doel is om ze op te zien groeien tot ze groot zijn. Maar ja, daarna wil ze zien trouwen en kinderen krijgen! ‘Onze generatie moet plaats maken’ zegt mijn moeder, ‘maar ik heb daar nog geen zin in!’
Balans ontspanning en actie: Vroeger had mijn moeder het altijd druk druk druk. Ze vloog van her naar der en ze vond dat leuk. Door de jaren heen is ze steeds rustiger geworden en is ze steeds meer thuis. Ze kan zich daar prima ontspannen door tv te kijken, te zingen of een boekje te lezen. Of haar wandelvriend komt een spelletje spelen. Maar ze waakt ervoor om te lang op de bank te zitten. Altijd even naar buiten, weer of geen weer!
Geen garanties! Helaas geeft een gezond leven volgens de pijlers van de blauwe zones geen garantie voor een lang en gezond leven. Je moet het nodige geluk hebben op fysiek en mentaal vlak. Fysiek is mijn moeder zo gezond als een vis, maar helaas is een jaar geleden Alzheimer bij haar geconstateerd. Dat is een verdrietig proces, omdat ze voelt dat ze steeds meer de controle verliest. Dit proces gaat door, maar de wil om te vechten voor haar huidige leven is er nog. Soms gaat het goed, dan weer minder. We hopen dat ze geestelijk nog lang bij ons zal blijven!
Nu kun je denken ‘Tja, altijd gezond geleefd en nu takelt ze geestelijk af. Waar heeft ze het allemaal voor gedaan?’ Mijn antwoord: voor die 85 jaren dat ze vol in het leven heeft kunnen staan. De kwaliteit van leven is zo belangrijk en niet alleen het aantal jaren dat je leeft.
John van Wanroij
