Jarenlang heb ik de zogenaamde Pensioen in Zichtcursussen gegeven bij Stavoor, maar sinds 1 januari 2020 ben ik zelf met pensioen. En nu???
Ik had me voorgenomen om aan de situatie te wennen en gewoon maar wat te lummelen, we zien wel wat de dag brengt. Wel heb ik de afgelopen maanden voor mijn pensioen allerlei gereedschap aangeschaft, tot grote verbazing van mijn vrouw. Ze schrok zich een hoedje toen ik met een heuse cirkelzaag aankwam. Zij had al allerlei associaties met afgezaagde vingers e.d., temeer omdat ik twee linkerhanden heb en nog nooit geklust heb. Als er bij ons thuis wat gebeuren moest werd dat altijd uitbesteed aan vakmensen, zodat we zeker waren van een goed resultaat. Maar ik dacht: ik zal het tegendeel bewijzen. Eerst op internet zoeken hoe ik aan de slag moet en al doende wordt men wijs. Ik had het voornemen, zoals veel beginnende pensionado’s, om te starten met achterstallig onderhoud. Er stond een jarenlange oude schutting gestut met meerdere palen zodat deze niet om zou vallen. Ik heb de schutting gesloopt, maar alle nog goede planken hergebruikt door er plantenbakken van te maken. Daarin verbouw ik nu groenten op hoogte. Mijn vrouw was helemaal verbaasd en ik kreeg zowaar een herwaardering. Ik was toch niet zo’n kluns als zij dacht.
Vanaf 1 januari voelde het eerst als een lange vakantie. In januari overleed mijn schoonvader en dan vergaat je wereld even. Niks pensioen, maar bezig met de crematie en het rouwproces. De eerste maand was om voor ik er erg in had. Daarna ben ik begonnen aan de plantenbakken. Lekker bij prachtig weer buiten aan het klussen. Toen kwam de coronacrisis, net als iedereen zoveel mogelijk thuisblijven, hooguit boodschappen doen en dan maar weer naar huis.
Ik heb mijn pensionering tot nu toe als heel apart ervaren en zit nog steeds in de fase van wennen aan de nieuwe situatie. Wat me wel opvalt is dat ik steeds relaxter word, omdat je alle vrijheid hebt en iedere dag gaat bedenken: wat gaan we vandaag eens oppakken? Heerlijk dat je niets meer moet, geen enkele werk gerelateerde verplichting. Alleen dingen doen waar je energie van krijgt, zoals wandelen, fietsen, lekkere en gezonde maaltijden maken. En dat alles op 1.50 meter afstand.
We zijn nu zo rond half juni en wat schetst mijn verbazing! Ik ben weer aan het werk! Ik heb inmiddels twee PIZ-cursussen gegeven en er staan er nog twee gepland. Stavoor heeft door de coronacrisis maandenlang geen uitvoerend werk kunnen doen. Nu is het alle hens aan dek en ben ik gevraagd om weer wat cursussen te geven. Raar hoor, alles al ingeleverd, laptop, telefoon en al mijn cursusmateriaal weggedaan in de veronderstelling dat ik nooit weer een cursus zou doen. Jarenlang heb ik tegen de deelnemers van de PIZ-cursussen gezegd: ‘Een van de eerste dingen die je moet doen is je werk loslaten en dus ook alles wat met je werk te maken heeft opruimen.’ Het heeft me dagen gekost om alles weer boven tafel te krijgen, zodat ik weer aan de slag kan. Waar ik helemaal van sta te kijken is hoe leuk ik het vind om weer aan de slag te zijn.
Toen ik na een voorbereidende activiteit met oud-collega’s weer thuiskwam met enthousiaste verhalen zei mijn vrouw: ‘Kijk dat heb ik gemist, je hebt in één keer weer van alles te vertellen.’
Nu besef ik hoe raar het is om juist nu in coronatijd met pensioen te gaan, omdat ik in het begin zo veel mogelijk thuis ben gebleven. Ik ga nu weer af en toe aan het werk en als alle achterstand is ingelopen kan ik echt met pensioen.
We eten ondertussen al wel heerlijke groenten uit eigen tuin, Blue Zone proof!!
Boudewijn Waarbroek
(Ex)-senior trainer/adviseur Stavoor
