Nieuws

“Altijd met liefde gewerkt voor mijn geboortestad”

Joz Knoop over zijn passie voor Rotterdam en voor poëzie

Zijn dienstverband omspande vier decennia. Als teken van waardering ontving hij van zijn werkgever de gemeente Rotterdam de Eramusspeld.  Zijn liefde voor Rotterdam klinkt door in de poëzie die hij schrijft. Joz Knoop over hoe werk en poëzie in zijn leven in elkaars verlengde liggen.

Over werken bij de gemeente Rotterdam
“Rotterdam is mijn stad. Ik heb ruim 40 jaar gewerkt voor mijn geboortestad. Altijd met veel plezier en met loyaliteit. Omgekeerd bood de gemeente mij kansen en dacht ze met mij mee in mijn loopbaan. Op mijn 55e ben ik nog geswitcht bij de gemeente en ‘gewoon’ aangenomen in een compleet andere functie. Na heel lang als salarisadministrateur gewerkt te hebben werd ik consulent voor mensen in de bijstand.”

Jos Knoop (l) met de muzikanten van Sommerhus
(foto: Richard Beukelaar)

“De Pensioen In Zicht-cursus die ik onlangs bij Stavoor volgde, bevestigde me in mijn besluit om met pensioen te gaan en me volledig te gaan richten op mijn passie: poëzie.  Wat ook een rol in mijn besluit heeft gespeeld is dat ik vorig jaar een hartoperatie heb gehad.”

Over leren en ontwikkelen
“In 1979 ben ik bij de gemeente aangenomen als salarisadministrateur. Aan het begin van deze eeuw heb ik mijn kennis gedeeld en was ik intern opleider voor een groep salarisadministrateurs. Ze waren toen namelijk niet te werven. Daarom gingen we intern mensen omscholen en zelf opleiden. Vaak mensen die stukken jonger waren dan ik. Het mooie is dat ik na mijn eigen switch op mijn beurt ben opgeleid door een veel jongere collega tot consulent voor mensen in de bijstand. Ik wist van de bijstand niet meer dan dat je een uitkering kreeg en had me nooit in de materie verdiept. Mijn opleider was 27 en zij heeft me op mijn 55e van alles geleerd over de wetgeving en allerlei andere onderwerpen.”

“Mijn leidraad is: je moet altijd voor alles open staan. Leeftijd speelt geen rol. Ik houd ervan om kennis te delen en nieuwe kennis te ontvangen. Het slechtste wat je kunt doen in een organisatie is op je kennis blijven zitten. Je moet kennis uitdelen en voor elkaar open staan. Ook voor nieuwe generaties. De wereld moet door.”

Over de beeldvorming rond oudere medewerkers
“Ik merk dat de beeldvorming over oudere medewerkers gelukkig aan het kantelen is. Zo zag ik dat verschillende 50-plussers die ik begeleidde weer aan het werk zijn gekomen. Als consulent merkte ik dat als je mensen die soms al lang langs de zijlijn staan meer zelfsturend maakt, er nieuwe mogelijkheden ontstaan. Bij de gemeente heb ik zelf ondervonden dat er in de organisatie oog was voor de ouder wordende medewerker. Er is in overleg met mij een overdrachtsplan gemaakt na mijn hartoperatie en ik heb veel aandacht gekregen in een voor mij lastige periode. Het personeelsbeleid ligt bij de gemeente Rotterdam vooral bij de leidinggevenden. In de lijn dus. Daar hoort het ook te liggen in mijn ogen. Het zorgt voor nabijheid.”

Over zijn nieuwe levensfase
“Bij de PIZ-cursus zag ik dat een aantal mensen het moeilijk vinden het werk los te laten. Ze zagen op tegen de nieuwe levensfase. Terwijl ik mijn pensioen juist ervaar als een beloning. Door de PIZ-cursus ben ik geruster met pensioen gegaan. Ik kreeg vanuit de geboden gedachten en de leerstof uit de cursus een bevestiging dat mijn eigen plannen kloppen”

Joz Knoop leest voor uit eigen werk

“Ik kan me nu volledig richten op mijn grootste passie: poëzie. Ik ben dichter met een eigen poëzievorm, het jozzonet (zie kader). Mijn passie is gedichten schrijven bij instrumentale muziek. Ik treed op samen met muzikanten, het duo Sommerhus. Ik laat me door hen inspireren en vanuit die sfeer schrijf ik mijn gedichten. Ook begeleid ik jonge dichters. Maar ik leer ook van hen. Als dichter ga ik net als in mijn werk bij de gemeente om met alle leeftijden”.

Jozzonet

Door Joz Knoop ontwikkelde dichtvorm, waarbij de middelste regel van een oneven aantal regels het gedicht als het ware spiegelt.