18 jaar is ze pas, Billie Eilish, de nieuwe wereldster aan het popfirmament. In de krant lees ik dat ze een aangrijpend en verbluffend livestreamconcert heeft gegeven. Nu concerten en festivals onmogelijk zijn, zoeken artiesten tegen beter weten in naar nieuwe wegen. Een livestream blijft afstandelijk, toch weet ze je te verbazen en ontroeren. ‘Hoe mooi had deze show kunnen zijn in een echte zaal, tussen ademende mensen’ schrijft de Volkskrant.
.jpg)
Billie Eilish op Pukkelpop Festival, 2019 in België
(Foto by Lars Crommelinck, © Lars Crommelinck Photography)
Het spectrum dat in de liedjes van Billie Eilish aan bod komt is breed. Haar liedjes gaan over hoop en vrees, gevoelens die we in deze tijd allemaal kennen. I’m scared, I’ve never fallen from quite this high zingt ze. Maar ook I’m in love with my future, can’t wait to meet her. Ze bezingt de liefde in I love you. Ze komt in opstand voor het klimaat in All the good girls go to hell. En ze roept de Amerikanen op om te gaan stemmen met een tekst die niets aan duidelijkheid overlaat: No music on a dead planet!
Je zou er depressief van kunnen worden, als je mogelijkheden zo beperkt zijn. Als je vol ambitie de wereld wilt veroveren, maar noodgedwongen thuis moet blijven. Maar ze maakt er een prachtige show van, met technische hoogstandjes en adembenemende decors. Zo brengt ze de livestream-industrie naar een hoger niveau.
En dan is er The Boss! We weten van Bruce Springsteen dat hij live op iedere bezoeker een onvergetelijke indruk achterlaat. Wat een energie steekt die man, inmiddels 71, in zijn concerten. Niemand bouwt meer een band op met zijn fans dan The Boss. Maar nu even niet. Nu kan Bruce op zijn lauweren rusten zou je denken, hij heeft zijn sporen verdiend.
Bruce Springsteen op Roskilde, 2012 (Foto bij Bill Ebbessen ) https://commons.wikimedia.org/wiki/User:Atomicbre
Niks daarvan. Hij evenaart op zijn nieuwe studio-lp Letter to you het volle, overdonderende geluid van zijn eerste platen met de E Street Band, van Born to run tot Born in the USA. We weten van The Boss dat ook hij gruwt van Trump en alles waar hij voor staat. Hij kiest er nu voor om zijn songs dicht bij huis te houden. De nummers gaan over ouderdom, hoe om te gaan met verlies van dierbaren en de vraag wat muziek kan bijdragen aan ieders welzijn. One minute you’re here, next minute you’re gone zingt hij op zijn 20e studioalbum, Letter to you.
Zij, Billie, staat aan het begin, hij, Bruce, nadert het einde van een succesvol en enerverend leven. Toch hebben ze, naast hun afkeer voor Trump, veel met elkaar gemeen: bij de pakken neerzitten is geen optie. We leven in een tijd van vrees, maar ze kiezen voor de hoop!
Rock of ages lift me somehow zingt The Boss.
Wim Ballemans
