Blog

De radslag van Calvijn

Vaak hoor je dat een bedrijfscultuur heel moeilijk te veranderen is. Als er een negatieve, apathische sfeer in een bedrijf hangt, buig je dat niet zomaar om in een positieve, ondernemende sfeer. De cultuur lijkt wel in het DNA van een organisatie te zitten. Pogingen van enthousiaste pioniers stranden in regels, langdurige procedures, mopperende collega’s en tegenwerkende managers. Dat geldt zeker voor het onderwijs. Al zou je willen, je zit vast aan veel te grote klassen, veel te volle lesroosters en stapels regels vanuit Den Haag. Veel scholen zijn zulke grote molochs geworden, je weet niet eens waar je moet beginnen.

En toch kan het! Het boek Een radslag in het onderwijs beschrijft hoe directeur Jolanda Hogewind in 2009 voor het eerst het Calvijn College in Amsterdam binnenliep: ‘In het begin ging ik elke dag koffiedrinken in de lerarenkamer. Maar ik merkte dat ze me er liever niet bij hadden. Ze wilden over de leerlingen klagen en roddelen. En ze wisten dat ik dat niet fijn vond.’ Samen met teammanager Mohamed el Jaouhari heeft ze het klaaggedrag omgebogen in een sfeer waarin docenten zelf hun problemen oplossen. Dat deden ze door in gesprek te gaan met de docenten, door ze invloed te geven op hun takenpakket en rooster, door samenwerken en samen verantwoordelijk zijn te stimuleren, door ze zelf met creatieve oplossingen te laten komen.

Als zo’n radslag zelfs in het onderwijs mogelijk is, moet het toch ook in andere sectoren kunnen! Volgens mij zijn er twee voorwaarden nodig:
1. werknemers die hun verantwoordelijkheid en regie nemen;
2. managers die hun werknemers serieus nemen en ondersteunen.

Het Calvijn College bewijst dat het kan. Ongetwijfeld s het werkplezier enorm toegenomen en het ziekteverzuim flink gedaald.

Morgen hebben we als PIZ-team onze jaarlijkse ‘heidag’. Wat gaat het komende jaar ons bieden? Wat zijn onze ambities? Waar liggen kansen?  Zien we onze blinde vlekken? Hoe houden we elkaar scherp? We vormen een klein, zelfsturend, goed ingewerkt team.  We willen vooruitlopen in ontwikkelingen, anderen inspireren, mooie ontmoetingen mogelijk maken. Het verhaal dat ik in de Volkskrant  over het Calvijn College las, inspireert mij om open te staan voor veranderingen, met een open mind in gesprek te gaan met m’n collega’s en kansen te pakken. We willen in beweging blijven. Een radslag maken is niet nodig. Misschien een hinkstapsprong?

Wim Ballemans
trainer, coördinator Pensioen in Zicht

 

Lees hier het artikel in de Volkskrant over het Calvijn College

 

 

Onze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken. Klik op 'Ik ga akkoord' om toestemming te geven voor het plaatsen van cookies. Lees meer over cookies