Voor velen staat het werk op een laag pitje door de coronacrisis. We moeten een nieuwe draai vinden, een nieuwe balans. Sommigen gaat dit makkelijk af, voor anderen is dit heel anders.
Persoonlijk voelt het allemaal heel dubbel. De eerste week was een soort vakantie, omdat ons werk ineens helemaal stil lag. Tegelijkertijd kreeg ik een schuldgevoel naar alle mensen in vitale beroepen die nu extra hard moeten werken. Aan de ene kant vind ik het super gezellig om de kinderen (16 en 13) weer even om me heen te hebben, maar ik gun het hun natuurlijk ook dat ze weer lekker met hun vrienden en vriendinnen kunnen zijn.
Astrid helpt dochter Myrthe met huiswerk
Dat het geen echte vakantie is, merk ik aan het feit dat er toch veel werk te doen is. Werk waar we normaal niet aan toekomen en we nu tijd en ruimte voor hebben. Maar ook extra werk dat door deze crisis ontstaat. Daarnaast alles wat online doorgaat: online yogales, online danslessen, online vergaderingen enzovoort. Bovendien worden er grote hoeveelheden informatie gedeeld ‘tegen de verveling’, met goed bedoelde adviezen en heel veel gratis aanbod. Allemaal om ervoor te zorgen dat we bezig blijven en om te voorkomen dat we in een sociaal isolement geraken. We moeten gezond blijven en dus goed voor onszelf zorgen. Dat betekent gezond eten en als het kan naar buiten om te wandelen, te fietsen of te sporten. Wel letten natuurlijk op de 1,5 meter afstand en niet in een groep. Naast het vinden van een nieuwe dagindeling, worden we overspoeld met de vele filmpjes en foto’s hoe mensen omgaan met de quarantaine; vaak grappig bedoeld.
Met partner Nico aan de thee
De keerzijde is al het nare nieuws dat corona met zich meebrengt: mensen die in hun eentje overlijden, mensen die niet bij hun zieken op bezoek mogen, verpleeghuizen die dicht zijn, alle mensen in vitale beroepen die zich een slag in de rondte werken, alle eenzame mensen die nog meer vereenzamen. De schreeuwers die roepen dat we lockdown moeten en de laconieke mensen die denken dat het allemaal niet zo erg is en coronafeestjes gaan vieren. Hier doorheen laveren is een behoorlijke opgave. Nee, het is dus geen vakantie…. het is een rare en bizarre tijd waarin we zitten.
Met pensioen gaan is natuurlijk niet te vergelijken met een crisis zoals deze. Toch is er wel een overlap. Ook als je (bijna) met pensioen gaat of net bent, moet je opnieuw je draai vinden in het leven. In het begin kan een vakantiegevoel overheersen en dat is goed; je hebt lang genoeg gewerkt, nu is het tijd om je pensioen te vieren. Daarnaast kun je in je pensioentijd eindelijk (al) die dingen doen, waar je al zo lang niet aan toekwam. Tegelijkertijd kan het zijn dat er aan alle kanten aan je wordt getrokken: oppassen op de kleinkinderen, mantelzorg, vrijwilligerswerk om maar wat te noemen. Verveling ligt op de loer, juist in deze tijd van verplicht thuis zitten. Voor mensen met een partner is de verplichte corona-isolatie dé uitdaging om aan elkaar te wennen. Als je met pensioen bent, is het extra belangrijk om goed voor jezelf te zorgen om zo vitaal mogelijk oud te worden.
Met pensioen gaan is dus ook een nieuwe balans vinden in jouw leven.
Astrid Oosterhuis, trainer/adviseur Stavoor
